مدتهاست حوض سنگی بی آب است . حرف من این بود .

آسمان در حوض همسایه هم پیداست . حرف او این بود .

دلم را یک باران تا تردید تابستان برد ...  همیشه انتظار !

در هوای آفتابی آدمها را بهترمی دید . همیشه تکرار ...

برای بودن باید رفت . من و تنها ..

برای ماندن هیچ بهانه ای نیست ! با تمام حس .

چقدر سوال کردم . و دریغ از جواب .

همیشه بر سر دوراهی بود . و انــــکار .....

لب یک رود به عظمت آب نشسته ای و به تمام شوره زارهای دنیا فکر می کنی !؟ و در یک صمیمیت واقعی به فکر یک دنیای خیالی هستی !  پـــــــــــــوچ ......

پوچ ...!  دستم را باز کردم . و هنوز یک دست باقی بود و با تردیدی که داشتم دست دیگر عجیب سخت باز شد . 

ــ  پوچ ؟؟؟؟

دستانم مسخره ام می کردند .

قطره ی آبی که در یکی از دستانم پنهان کرده بودم در هیچ کدام نبود ...

با صدای بلند گفت :

n                                                                                پـــــــوچ ....................... !

n                                                                                از خواب پریدم .

n                                                                               
کلاغ آسمان – 10 / 2 / 83

n                                                                                 

n